Fever Ray na Nowej Muzyce, czyli Son et lumière

Ci, którzy żałują, że nie byli na koncercie Fever Ray tylko z takiego powodu, iż nie zobaczyli w związku z tym Karin Elisabeth Dreijer Andersson, nie mają się czym przejmować. Nikt nie widział Karin, bo było ciemno, a w dodatku przez część spektaklu artystka występowała w przebraniu.



Pozostali mogą żałować, bo koncert był wizualną i audialną ucztą. Nie jestem wielkim fanem płyty Fever Ray (albo jestem raczej słabnącym fanem), nie przepadam za laserami w stylu późny Jean Michel Jarre, ale na Nowej Muzyce dźwięk i obraz złożyły się w transowy przekaz, który mocno mnie kopnął. Było ciężej, mroczniej, bardziej depresyjnie niż na albumie. Dobrze, że koncert nie był za długi, bo katowickie apteki mogłyby spłukać się z prozaku. Poza odegraniem całej płyty, zespół zafundował nam dwa kowery: Nicka Cave'a i Vashti Bunyan. Moim zdaniem pierwszy udany, drugi nie za bardzo, choć może tu mieć znaczenie to, że jestem zbyt przywiązany do oryginału. Tak na marginesie, to ostatnio Vashti Bunyan jest odkrywana na nowo - że wspomnę kapitalną wersję Train Song w wykonaniu Feist i Bena Gibbarda na albumie Dark Was the Night.


Setlista w formie kartkowej prezentowała się tak:



czyli:

1. If I Had a Heart
2. Triangle Walks
3. Concrete Walls
4. Seven
5. I'm Not Done
6. Now's the Only Time I Know
7. Keep the Streets Empty for Me
8. Dry and Dusty
9. Stranger Than Kindness (Nick Cave Cover)
10. When I Grow Up
11. Here Before (Vashti Bunyan Cover)
12. Coconut


Fever Ray Live at Nowa Muzyka, Katowice, Poland (29 Aug 2009)
Aby otrzymać link do nagrania, wyślij email (adres wstukaj ręcznie, w temacie wpisz Fever Ray):

Czekaj cierpliwie. Dostaniesz info zwrotne z instrukcjami.


Przykazania:
Zajrzyj na stronę i majspejs Fever Ray.
Kup oryginalną płytę.


I jeszcze fragment wideło autorstwa Człowieka Kamery z moim wkładem dźwiękowym.